Wśród współczesnych ukraińskich śpiewaków operowych Artysta Ludowy Ukrainy Igor Kushpler ma jasne i bogate twórcze przeznaczenie. Przez 40 lat swojej kariery artystycznej zagrał około 50 ról na deskach Lwowskiego Narodowego Akademickiego Teatru Opery i Baletu. S. Kruszelnickaja.
Był autorem i wykonawcą romansów, kompozycji na zespoły wokalne i chóry. A także opracowania pieśni ludowych publikowane w zbiorach autorskich: „Z głębokich źródeł” (1999), „Szukaj miłości” (2000), „W oczekiwaniu na wiosnę” (2004), w zbiorach utworów wokalnych różnych autorów.
Każdy artysta dostrzegłby tak hojne artystyczne „żniwo” jako efekt swojej działalności zawodowej. Jednak Igor Kushpler nie miał takiej jednopunktowości w realizacji artystycznego „ja”. Miał charakter nie tylko holistyczny i pozytywnie nastawiony do świata, ale także pełen entuzjazmu i możliwości twórczego wyrażania siebie. Artysta stale rozwijał się w różnych kierunkach.
Dzieciństwo i młodość artysty Igora Kushplera
Igor Kushpler urodził się 2 stycznia 1949 roku w małej wiosce Pokrowka (obwód lwowski). Od dzieciństwa lubił muzykę i śpiew. W wieku 14 lat (w 1963) wstąpił do samborskiej szkoły kulturalno-oświatowej na wydziale dyrygencko-chóralnym.
Równolegle ze studiami pracował jako solista Państwowego Zespołu Pieśni i Tańca „Werchowina”. Tutaj jego pierwszym muzycznym mentorem był dyrektor artystyczny, Honorowy Artysta Ukrainy Julian Korchinsky. Stamtąd Igor Kushpler poszedł do służby wojskowej. Po demobilizacji studiował w Drogobickim Instytucie Pedagogicznym w klasie nauczyciela M. Kopnina, ucznia charkowskiej szkoły wokalnej.
w Państwowym Konserwatorium Lwowskim. Łysenko Igor Kushpler kształcił się na dwóch wydziałach – wokalnym i dyrygenckim. W 1978 ukończył wydział wokalny. Studiował w klasie prof. P. Karmalyuka (1973-1975) i prof. O. Darczuka (1975-1978). A rok później ukończył klasę dyrygenta (klasa prof. Y. Łucowa).
Początek twórczej kariery
Od 1978 do 1980 Igor Kushpler był solistą Filharmonii Lwowskiej. A od 1980 - solista Lwowskiego Teatru Opery i Baletu. S. Kruszelnickaja. W latach 1998-1999 był także dyrektorem artystycznym teatru.
Działalność twórcza rozpoczęła od udziału w festiwalach operowych na Ukrainie (Lwów, Kijów, Odessa, Dniepropietrowsk, Donieck). A także w Rosji (Niżny Nowogród, Moskwa, Kazań), Polsce (Warszawa, Poznań, Sanok, Bytom, Wrocław). Oraz w miastach Niemiec, Hiszpanii, Austrii, Węgier, Libii, Libanu, Kataru. Jego twórczość cieszyła się dużym zainteresowaniem publiczności. Artysta w krótkim czasie stał się rozpoznawalny w świecie muzyki operowej w Związku Radzieckim i poza nim. Jego repertuar obejmował około 50 partii operowych. Wśród nich: Ostap, Michaił Gurman, Rigoletto, Nabucco, Jago, Amonasro, Hrabia di Luna, Figaro, Oniegin, Robert, Silvio, Germont, Barnaba, Escamillo i inni.
Piosenkarka koncertowała w wielu krajach Europy i Ameryki. W 1986 i 1987 r wystąpił w trio Svetlitsa na festiwalu Folklorama w Winnipeg (Kanada).
W swojej działalności zawodowej Igor Kushpler często podejmował nieoczekiwane, wręcz ekstrawaganckie kroki. Na przykład już jako uznany młody śpiewak operowy z powodzeniem iz wielką przyjemnością śpiewał popowe piosenki. Ci, którzy pamiętają niedzielne koncerty lwowskiej telewizji na zamówienie (początek lat 1980.), przywołują „Tango nieoczekiwanej miłości” W. Kamińskiego, słowami B. Stelmacha. Igor Kushpler i Natalya Voronovskaya nie tylko śpiewali, ale także odgrywali tę piosenkę jako scenę fabularną.
Talent i umiejętności piosenkarza Igora Kushplera
„Odporność” materiału, różny poziom artystyczny muzyki, którą zajmował się w pierwszych latach swojej działalności, skłoniły go do poszukiwania specjalnych i nowych metod wchodzenia w obraz, a nawet doskonalenia warsztatu. Z biegiem lat Igor Kushpler jeszcze bardziej wyraziście przedstawiał psychologię swoich postaci, dbając nie tylko o czystość i wyrazistość intonacji wokalnej. Ale także o tym, co dokładnie ta intonacja wyraża, jaki ma ukryty emocjonalny i psychologiczny podtekst.
We wszystkich operach, a zwłaszcza w dziełach ukochanego Verdiego, takie podejście było owocne. W końcu bohaterowie tego genialnego włoskiego kompozytora ujawniają się nie tylko w dramatycznej akcji, ale także w muzyce. Właśnie dzięki jedności przeciwieństw, poprzez subtelną gradację odcieni ich złożonych charakterów. Dlatego też główny solista Opery Lwowskiej, który wykonał niemal cały repertuar Verdiego – Rigoletto i Nabucco w operach o tym samym tytule, Germont (Traviata), Renato (Bal maskowy), Amonasro (Aida) – cały swój życie, które znał i reinkarnował w nieskończonych głębinach ich cierpienia, wątpliwości, błędy i heroiczne czyny.
Igor Kushpler z takim samym podejściem podszedł do innej dziedziny sztuki operowej - ukraińskiej klasyki. Piosenkarz przez wszystkie dziesięciolecia swojej pracy pracował w Operze Lwowskiej, stale grając w przedstawieniach narodowych. Od sułtana („Zaporożec za Dunajem” S. Gulaka-Artemowskiego) do poety („Mojżesz” M. Skorika). Taki jest szeroki zakres ukraińskiego repertuaru słynnego artysty.
Każdą rolę traktował z miłością, przekonaniem, szukając akcentów, które pozwalały dostrzec i odczuć charakter narodowego charakteru w muzyce. Dlatego znamienne jest, że na benefis jubileuszowy w 2009 roku Igor wybrał rolę Michaiła Gurmana w operze Skradzione szczęście (Yu. Meitus na podstawie sztuki I. Franki).
Wpływ władzy na twórczość śpiewaka
„Nie daj Boże żyć w czasach zmian” – powiedzieli chińscy mędrcy. Ale wielu znanych artystów torowało drogę w takich czasach pod ścisłą kontrolą ideologiczną. Ten los nie ominął również Igora Kushplera.
Piosenkarz musiał zapoznać się nie tylko ze światowymi arcydziełami, ale także z wykonanymi na zamówienie sowieckimi operami. Na przykład z operą M. Karminskiego „Dziesięć dni, które wstrząsnęły światem”, motywowaną ideologicznie agitacją polityczną. W nim Kushpler został powołany do roli jednonogiego marynarza. Partia wokalna przypominała przemówienia komunistycznych mówców i pieśni z czasów stalinowskich, niż muzyczny język godny współczesnej opery.
Poprzez swoją kontrowersyjną praktykę artystyczną nie tylko pogrążył się w rolach, do których czuł się stworzony. Ale także w tych, w których szukał „racjonalnego ziarna” treści i tworzył przekonujący obraz. Taka szkoła hartowała jego swobodę zawodową i rozwijała zdolności analityczne.
Benefisowy występ Igora Kushplera w roli Michaiła Gurmana symbolicznie mówił o głównej istocie jego artystycznego „ja”. To wszechstronność, zmienność obrazów, wrażliwość na najsubtelniejsze odcienie charakteru, jedność wszystkich składowych - intonacji wokalnej (jako główny element) i ruchu, gestu, mimiki.
Muzyczna działalność pedagogiczna
Nie mniej udany był Igor Kushpler na polu pedagogicznym, gdzie piosenkarz podzielił się swoim bogatym doświadczeniem wokalnym i scenicznym. Na Wydziale Śpiewu Solo Lwowskiej Narodowej Akademii Muzycznej. Artysta M. V. Łysenko uczy od 1983 roku. Wielu jej absolwentów pracowało jako soliści w teatrach operowych we Lwowie, Kijowie, Warszawie, Hamburgu, Wiedniu, Toronto, miastach Europy i świata.
Wychowankowie Kushplera zostali laureatami (w tym pierwszych nagród) prestiżowych międzynarodowych konkursów. Wśród jej absolwentów: Zasłużeni Artyści Ukrainy - Laureat Narodowej Nagrody Ukrainy im. T. Szewczenko A. Szkurgan, I. Derda, O. Sidir, solista Opery Wiedeńskiej Z. Kushpler, solista Narodowej Opery Ukrainy (Kijów) M. Gubczuk. A także soliści Opery Lwowskiej - Viktor Dudar, V. Zagorbensky, A. Benyuk, T. Vakhnovskaya. O. Sitnitskaya, S. Shuptar, S. Nightingale, S. Slivyanchuk i inni pracują na kontraktach w teatrach operowych w USA, Kanadzie i we Włoszech. Iwan Patorżyński nagrodził Kushplera dyplomem „Najlepszy nauczyciel”.
Wokalistka wielokrotnie zasiadała w jury konkursów wokalnych, w szczególności III Międzynarodowego Konkursu im. Sołomija Kruszelnicka (2003). Oraz II i III Międzynarodowy Konkurs im. Adam Didura (Polska, 2008, 2012). Systematycznie prowadził kursy mistrzowskie w szkołach muzycznych w Niemczech iw Polsce.
Od 2011 roku Igor Kushpler z powodzeniem kieruje Katedrą Śpiewu Solo. Był autorem i liderem wielu projektów twórczych. I z powodzeniem wdrażał je razem z nauczycielami wydziału.
Powrót z międzynarodowego konkursu wokalnego. Adam Didur, gdzie zasiadał w jury, Igor Kushpler zginął tragicznie w wypadku samochodowym pod Krakowem 22 kwietnia 2012 roku.
Żona Ady Kushpler, a także dwie córki artysty nadal rozwijają muzykę operową na Ukrainie.
