Jorn Lande urodził się 31 maja 1968 roku w Norwegii. Dorastał jako muzyczne dziecko, co ułatwiła pasja ojca chłopca. 5-letni Jorn zainteresował się już płytami takich zespołów jak: Deep Purple, Free, Sweet, Redbone.
Geneza i historia norweskiej gwiazdy hard rocka
Jorn nie miał nawet 10 lat, kiedy zaczął śpiewać w lokalnych zespołach młodzieżowych, które występowały w różnych norweskich klubach. Jako nastolatek był członkiem takich zespołów jak Hydra i Road.
Ale muzyk uważa rok 1993 za początek swojej kariery. To wtedy został zaproszony przez Ronniego Le Tekro (gitarzystę TNT) do udziału w nowo powstałym projekcie Vagabond.
Ta grupa wydała tylko dwie płyty i nie były one zbyt popularne, ale dzięki pracy z tak znanymi muzykami Jorn przejął doświadczenie.
Wyjście do dużej publiczności Jorn Lande
Kolejnym zespołem, w którym pojawił się Jorn Lande był The Snakes. Zespół ten powstał dzięki staraniom byłych solistów Whitesnake Berniego Marsdena i Miku Moody'ego, którzy pracowali w stylu hard blues rock.
Yorn ma okazję poczuć się jak sam David Coverdale! Zespół ten wydał dwie płyty. W tym samym czasie Jorn był zaangażowany w tworzenie grupy CD Mundanus Imperium.
Pod koniec lat 1990. Jorn Lande był już bardzo znany w kręgach rockowych, co wpłynęło na jego zaproszenie do zespołu Ark. Ten zespół spotkał ten sam los - wkrótce się rozpadł.
Praca nad własnymi projektami
W tym samym czasie Jorn nagrał swoją debiutancką płytę. W nagraniu wzięli udział przyjaciele Lande z poprzednich projektów. Połowę albumu stanowiły covery takich zespołów jak: Deep Purple, Journey, Foreigner itp.
Tymczasem na młodego muzyka zwróciło uwagę wiele znanych osobistości. Niektóre projekty ożyły - Jorn współpracował z Millenium, nagrywając z nimi płytę, wyruszył w trasę koncertową ze słynnym skandynawskim gitarzystą Yngwie Malmsteenem, a także śpiewał w rockowej operze Nostradamus Nikolo Kotseva.
W 2001 roku Jorn Lande nagrał kolejny solowy album, World Changer. Ta płyta nie zawierała wersji okładek i była całkowicie oryginalna. Zawierał zarówno hard rock, jak i hard metal. Na cześć igrzysk olimpijskich w 2002 roku Jorn nagrał piosenkę Famous. Ponadto Nikolo Kotsev po raz kolejny zaoferował Landa współpracę - nagranie czwartego albumu Brazen Fbbot.
Era pracy z grupą Masterplan i inne osiągnięcia
Tymczasem na nowy kontrakt nie trzeba było długo czekać. Powstała nowa, bardzo popularna grupa Masterplan, do której dołączył Lande. Fakt ten nie przeszkodził mu w nagraniu kolejnej solowej płyty, The Battl, powstałej we współpracy z Russellem Allenem, wokalistą Symphony X.
Grupa Masterplan odniosła znaczący sukces, ale pojawiły się problemy. Podczas pracy nad drugim pełnometrażowym albumem Lande nie zgadzał się z resztą grupy. Jorn uważał, że trzeba dalej się rozwijać, zwracając uwagę na melodię, podczas gdy partnerzy nalegali na koncepcję „heavy” metalu.
Wszystko to doprowadziło do tego, że w 2006 roku Lande opuścił grupę Masterplan. Rozstanie z tym zespołem nie przeszkodziło Jornowi w wydaniu bardzo udanego albumu The Duke, w którym postanowił nie eksperymentować i wydać czystego hard rocka. Płyta bardzo spodobała się krytykom i publiczności.
Współpraca z innymi grupami
Rok 2007 upłynął pod znakiem trzech pełnoprawnych projektów pod szyldem Jorn: albumu retro The Gathering, dwuczęściowego koncertowego CD Live In Amerika oraz coverowego CD Unlocking the Past z przebojami zespołów: Deep Purple, Whitesnake, Thin Lizzy, Tęcza itp.
W tym samym czasie Jorn brał również udział w pobocznych projektach, np. jako wokalista na nowych albumach takich gwiazd jak Ken Hensley, Ayreon, Avantasia. Kontynuował także współtworzenie z Allenem Russellem.
W 2008 roku pod auspicjami Frontiers Records ukazał się szósty album studyjny Lande'a, Lonely are the Brave . Jorn nazwał tę pracę szczerą. Odmowa zmiany kierunku dała się odczuć - kolekcja odniosła spektakularny sukces. Fanom bardzo podobał się znajomy kierunek Lande'a.
Wróć do grupy Masterplan
A jednak powrót do grupy nastąpił w 2009 roku. W 2010 roku Jorn Lande zadedykował płytę Ronniemu Jamesowi Dio, który zmarł na raka. Album ten składał się z trzech części i zawierał covery przebojów Dio, Black Sabbath, Rainbow oraz jedną autorską wersję Song for Ronnie James, do której powstał teledysk.
Dzięki tej pracy Lande uznał nieoceniony wpływ Dio na niego. „Największy muzyk i po prostu człowiek!” — nazwał go Jorn. Z Allenem Russellem współpraca kontynuowana była w formie nagrania pełnometrażowego albumu dla projektu Allen/Lande.
W 2011 roku Lande koncertował w Danii, Szwecji, Norwegii i Finlandii. Wraz z nim grupa Motӧrhead brała udział w koncertach. Łącznie zorganizowano 11 pokazów.
Potem pojawiła się siódma studyjna płyta Jorna, w której postanowił zaprezentować wykonywaną wcześniej w grupie Masterplan kompozycję (w nowej, własnej, mniej "metalowej" wersji), Time to be King. A w 2012 roku Lande po raz kolejny pożegnał się z tym zespołem. Jorn postanowił przetworzyć własne kompozycje w stylu symfonicznym.
