Gorgoroth (Gorgoros): Biografia zespołu

Norweska scena black metalowa stała się jedną z najbardziej kontrowersyjnych na świecie. To tutaj narodził się ruch o wyraźnym nastawieniu antychrześcijańskim. Stał się niezmiennym atrybutem wielu zespołów metalowych naszych czasów.

Reklamy

Na początku lat 1990. świat zatrząsł się od muzyki Mayhem, Burzum i Darkthrone, którzy położyli podwaliny pod gatunek. Doprowadziło to do pojawienia się na norweskiej ziemi wielu odnoszących sukcesy zespołów, w tym Gorgoroth.

Gorgoroth (Gorgoros): Biografia zespołu
Gorgoroth (Gorgoros): Biografia zespołu

Gorgoroth to skandalizujący zespół, którego twórczość wciąż budzi wiele kontrowersji. Jak wiele zespołów black metalowych, muzycy nie uniknęli kłopotów prawnych. W swojej pracy otwarcie propagowali satanizm.

Mimo niekończących się zmian składu, a także wewnętrznych konfliktów muzyków, grupa istnieje do dziś.

Pierwsze lata działalności twórczej

Na początku lat 1990. black metal stał się już jedną z najpopularniejszych muzyki undergroundowej w Norwegii. Działalność Varga Vikernesa i Euronymousa zainspirowała dziesiątki młodych wykonawców. Przyłączyli się do ruchu antychrześcijańskiego, co doprowadziło do powstania wielu grup kultowych. 

Zespół Gorgoroth rozpoczął swoją przygodę w 1992 roku. Podobnie jak wielu innych przedstawicieli norweskiej sceny ekstremalnej, aspirujący muzycy przyjęli ciemne pseudonimy, chowając twarze pod warstwami makijażu. W pierwotnym składzie zespołu znaleźli się gitarzysta Infernus i wokalista Hut, którzy stali się założycielami Gorgoroth. Wkrótce dołączył do nich perkusista Goat, podczas gdy Chetter był odpowiedzialny za bas.

W tym formacie grupa nie przetrwała długo. Niemal natychmiast Chetter trafił do więzienia. Muzyk został oskarżony o podpalenie kilku drewnianych kościołów jednocześnie. W tamtych czasach takie akcje nie były rzadkością. W szczególności zarzuty podpalenia przypisywano także Vargowi Vikernesowi (przywódcy tzw Burzum). Varg następnie odsiedział wyrok za morderstwo.

Nie ma w tym nic dziwnego, że muzycy rozpoczęli swoją przygodę właśnie od rozstania z Burzum. Praca została opublikowana w 1993 roku. Niedługo potem zespół wydał swój debiutancki album Pentagram. Album został nagrany przy wsparciu Embassy Records. Miejsce basisty tymczasowo zajął Samot, znany z udziału w innym kultowym zespole Emperor. Wkrótce jednak trafił za kratki, stając się kolejnym metalowcem oskarżonym o podpalenie.

Debiutancki album Gorgoroth charakteryzował się agresją przekraczającą nawet kreatywność takiego black metalowego zespołu jak Mayhem. Muzycy zdołali stworzyć prosty album przepełniony nienawiścią do religii chrześcijańskiej. Na okładce albumu widniał ogromny odwrócony krzyż, a na płycie pentagram.

Krytycy zauważają, że oprócz oczywistych wpływów norweskiego black metalu, w tym nagraniu można usłyszeć pewne cechy thrash metalu i punk rocka. W szczególności grupa Gorhoroth przyjęła niespotykaną szybkość, pozbawioną choćby cienia melodii.

Gorgoroth (Gorgoros): Biografia zespołu
Gorgoroth (Gorgoros): Biografia zespołu

Zmiany w składzie grupy Gorgoroth

Rok później ukazał się drugi album Antichrist, utrzymany w tym samym duchu, co debiutancki album. W tym samym czasie Infernus został zmuszony do bycia odpowiedzialnym zarówno za partie gitarowe, jak i basowe.

Okazało się również, że Hut zamierza opuścić grupę, w wyniku czego Infernus został zmuszony do poszukiwania zastępstwa. W przyszłości Pest został nowym członkiem, zajmując miejsce przy statywie mikrofonowym. Założyciel zaprosił Aresa do roli basisty, podczas gdy Grim zasiadł do zestawu perkusyjnego.

Tym samym po kilku latach istnienia grupa niemal całkowicie zmieniła swój pierwotny skład. A podobne wydarzenia miały miejsce w grupie Gorgoroth jeszcze wiele razy.

Nie przeszkodziło to zespołowi w wyruszeniu w pierwszą trasę koncertową poza Norwegią. W przeciwieństwie do innych zespołów black metalowych, Gorgoroth nie pozbawił się koncertów na żywo, grając niezapomniane koncerty w Wielkiej Brytanii.

Na koncertach muzycy ubierali się w czarne stroje, ozdobione spiczastymi kolcami. Na scenie można było dostrzec takie niezmienne atrybuty satanizmu jak pentagramy i odwrócone krzyże.

Trzeci album Gorgorotha

W 1997 roku ukazał się ich trzeci album, Under The Sign Of Hell, który ugruntował sukces zespołu. Był to sukces komercyjny, który umożliwił muzykom wyruszenie w dłuższą europejską trasę koncertową.

Wkrótce grupa podpisała kontrakt z wytwórnią Nuclear Blast. I ukazał się nowy album Destroyer. Stał się ostatnim dla wokalisty Pest, ponieważ wkrótce został zastąpiony przez nowego członka Gaala. To właśnie z nim zespół zyskał szeroką popularność, wydając jeden z najsłynniejszych albumów black metalowych w historii.

Jednak przed nagraniem Ad Majorem Sathanas Gloriam muzycy zdołali znaleźć się w centrum kolejnego skandalu. Wiąże się to z występem w Krakowie, emitowanym w lokalnej telewizji.

Koncert miał być podstawą DVD, więc zespół starał się dać jak najjaśniejsze show, uzupełniając je o zwierzęce głowy nabite na włócznie i charakterystyczne dla zespołu szatańskie symbole. Przeciwko grupie wszczęto postępowanie karne na podstawie artykułu „Obrażanie uczuć wierzących”. Sprawa nie zakończyła się jednak sukcesem dla polskiego wymiaru sprawiedliwości. Dzięki temu muzycy bezpiecznie pozostali na wolności.

Gorgoroth (Gorgoros): Biografia zespołu
Gorgoroth (Gorgoros): Biografia zespołu

Teraz zespół Gorgoroth

Pomimo tego, że incydent zakończył się zwycięstwem grupy Gorgoroth, problemy z prawem nie skończyły się dla uczestników. W kolejnych latach członkowie zespołu na przemian odbywali kary więzienia za różne incydenty. Gaal został oskarżony o bicie ludzi, podczas gdy Infernus został uwięziony za gwałt.

W 2007 roku grupa oficjalnie przestała istnieć. Po tym nastąpiły długie bitwy prawne między byłymi członkami Infernus i Gaalem. W 2008 roku doszło do kolejnej afery związanej z uznaniem Gaala za orientację homoseksualną. Stało się sensacją dla muzyki metalowej w ogóle.

W wyniku procesu Gaahl wycofał się jednak, rozpoczynając karierę solową. W rezultacie zespół Gorgoroth wznowił działalność z byłym wokalistą Pestem.

Reklamy

Album Quantos Possunt ad Satanitatem Trahunt ukazał się w 2009 roku. W 2015 roku ukazał się ostatni album Instinctus Bestialis.

Następny post
Alsu (Safina Alsu Ralifovna): Biografia piosenkarza
pt. 2 lipca 2021 r
Alsou jest piosenkarką, modelką, prezenterką telewizyjną, aktorką. Czczony Artysta Federacji Rosyjskiej, Republiki Tatarstanu i Republiki Baszkortostanu o tatarskich korzeniach. Występuje na scenie pod swoim prawdziwym nazwiskiem, bez pseudonimu scenicznego. Dzieciństwo Alsu Safina Alsu Ralifovna (po mężu Abramowa) urodziła się 27 czerwca 1983 r. W tatarskim mieście Bugulma w […]
Alsu (Safina Alsu Ralifovna): Biografia piosenkarza